woensdag 14 november 2007

Job job job

Jep veelbelovende titel... Niet dus!!! Alleen nog maar problemen gehad met werk hier. In mijn vorige post had ik het over fruitpakken... Ga ik dus nooit in mijn hele leven meer doen. Versta me niet verkeerd, heb het zelfs niet over de job zelf... We zijn zelfs niet op de werkplaats geraakt, dus weet ik niet of de job meeviel of niet.
Dus na een emotioneel afscheid van ons groepje in Byron Bay en 11 uur reizen in een bus, kwamen we 's avonds eindelijk aan in Bundaberg. Daar werden we opgepikt door een nogal grappig uitziende kerel. Helemaal in kostuum, maar piercings overal waar ge maar kon zien (al goed dat hij dus kleren aan had ;) ) Anywayzzzzz... Wij stapten dus in zijn busje, enthousiast omdat we veel relatief veel geld zouden verdienen aan dit werk. Mja, ons enthousiasme verdween al vrij snel toen we maar bleven rijden en rijden, steeds verderweg van de stad. Uiteindelijk kwamen we aan ergens in the middle of nowhere, maar wel vlak naast het strand. Ik was dus nog niet helemaal in paniek, tot dat we onze kamer gepresenteerd kregen... Ja, daar was de PANIEK. Ik heb nog nooit in heel mijn levem zo'n walgelijk kot gezien (en jawel kot of beter krot is de juiste benaming!). Echt walgelijk. Spinnen overal, bloed (!!!!!!) op de grond en de matrassen alsof er ooit een gruwelijke slachtpartij heeft afgespeeld in die kamer EN het wordt erger. We deelde een kamer met nogal een vreemde man die met een gigantisch mes naast zijn oren sliep. In mijn paniek zag ik al mijn bloed al verspreid over de kamer vliegen... Hoewel hij er niet echt gevaarlijk uitzag, maja kon evengoed een psychopaat zijn e. Dan de badkamer was bruin en geloof mij dat was NIET de oorspronkelijke kleur :). De keuken van 'tzelfde, maar die zag eerder zwart.. erger dus en niet bepaald gezond! Jha, ik was best wel in totale choque. Gelukkig moest de man die ons had afgezet nog andere mensen gaan oppikken (minder geluk voor de mensen die hij zou oppikken). Twee minuten nadien hebben we onze rugzak gepakt en zijn we letterlijk gaan lopen! Haha achteraf bekeken is het allemaal nogal komisch, maar ik 'kakte wel in mijn broek efkes' om het op z'n Antwerps te weggen :) Jep echt wel een zotte ervaring, maar leerrijk... Niet gaan fruitplukken hier! Het ergste is dat we die job gevonden hadden via een heel gerespecteerde website voor backpackers die werk zoeken. Maja eind goed al goed want ik had in het heen rijden al een Motel gezien dat vlakbij was, dus hebben we daar maar een kamer geboekt en de volgende dag de eerste bus terug naar Brisbane genomen.
Dat ik waat ik nu ben. Het plan was om hier werk te zoeken en een paar weken te blijven. En weer jawel, WAS is de juiste tijdformulatie. Nog voor we ons kamer geboekt hadden, hadden we al werk. Het klonk allemaal heel goed: goed betaald, 6uur per dag en je zou voor een goed doel werken door members aan te werven (zoals alle irritante mensen die u op straat tegenhouden)... ja dat zou het worden. Het interview verliep supervlot en alles was super! Ik was eindelijk een beetje opgelucht. Te vroeg gejuigd :) Vanmorgend moesten we beginnen. Eerst een introductie en alle uitleg over vanalles en nog wat.. Nog steeds geen vuiltje aan de lucht, maar dan moesten we de straat op. Het viel mij al op dat ze nogal weinig kwijt wouden over hoeveel we zouden verdienen. En dan kwam het er uiteindelijk uit in de zin van "oh yeah by the way...". Het kwam er op neer dat we zwaar onderbetaald zouden worden, lang zouden moeten wachten op ons geld EN zelf voor de meeste kosten van uniform (alles is hier in uniform in dit land) en vervoer zouden opdraaien. Dus ik zou er ni bepaald veel geld aan verdienen...
Maar als er iets is dat ik hier al geleerd heb, dan is dat snel beslissingen nemen. Het nieuw plan is dus gewoon de east coast afgaan en zo snel mogelijk terug naar sydney gaan om heel de zomer te werken. Daar is het in ieder geval niet al te moeilijk om werk te vinden dat zeker betaald, ik ken er al best wel wat mensen, het is een grave stad EN ik kan niet wachten om er terug naar toe te gaan :) De bedoeling is dat we (Marie en ik) een appartement gaan zoeken, waar we een kamer kunnen huren en daar kunnen blijven tot februari.
Dus dat is het nieuw plan... Ik hoop dat het niet nog eens gaat veranderen. Waarschijnlijk wel, maar zo blijft het wel boeiend :D
Tot zover mijn verslag. Ik dank u voor u aandacht :D
X

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Hey dana, Het is leuk je avonturen te lezen. Ja die kamer voor het fruitplukken leek verdacht veel op een scene uit "Hostel" ;) héhé. Nee, ge amuseerd u precies wel en das fantastisch. En trek maar veeeeel foto's want het is daar precies supermooi. Wees maar eens een chinees dus .... Groetjes uit A'pen XXX

Anoniem zei

hey dana
tof te horen dat het daar plezant is, hoewel je al een paar tegenslagen hebt gehad. maar de deben's zen hard dus ge zult u der wel doorslage he :p:p
have fun ginder nog en hopelijk wat meer geluk met u jobkes he
groetjes deborah

Anoniem zei

Hey !

Mss kan je een boek schrijven over al je avonturen? Hier en daar nog wat inkleuren zoals een echte moordpoging op dat vieze kamertje enzo en je hebt een perfecte fictie-thriller. Wie weet ... binnekort een groot australisch succes :-D

Khoop dat je snel werk vind in Sydney en moge je je nog bangelijk goed amuseren!

Groetjes uit een ijskoud maar eindelijk droog België,

xxx

Frank

Anoniem zei

tja, plannen veranderen sneller dan werkgelegenheid komt. Wel zien dat ge met uw centekes toekomt tot in Sydney he ... En zoals ik al zei voor je vertrok : als je Sydney hebt gezien, is alles wat daarna komt stukken minder interessant. Sydney is onlangs niet voor niets voor de derde maal achter elkaar verkozen tot mooiste stad ter wereld !

liefs,

paps